Naam van de auteur: Karel Glastra van Loon

Uitgever: Wolters-Noordhoff

Jaar van verschijnen: 2002

Aantal bladzijden: 230

Druk: 2 

 

2. Samenvatting van het boek 

Cirkel 1: Tussen ‘komen’ en ‘blijkt’ moet nog ‘om een onderzoek te laten doen naar Armin’s sperma,’.
Cirkel 2: het is niet zo dat ‘zijn verleden in duigen valt’, maar hij is verbaast en boos hoe hij niet heeft kunnen weten dat zijn vrouw het met een andere man gedaan heeft.
Cirkel 3: Het is niet Monica Paradies maar Monika Paradies
Cirkel 4: Tussen ‘zijn’ en ‘hij’ moet nog: ‘,want het schijnt dat huisartsen wel eens relaties aangaan met hun patiënten.’
Cirkel 5: Het is niet Erik Aldenbas maar Erik Aldenbos.
Cirkel 6: Het is niet zo dat ze flirten, Armin heeft alleen één keer het idee dat ze flirt. De tweede keer dat Armin langskomt, hebben ze het gewoon gezellig.
Cirkel 7: Bo heeft geen Sjans, dat denkt Armin alleen.
Cirkel 8: Het meisje stond niet langs de weg, maar kwam langs lopen met een groepje om te vragen of ze hier ook zeehonden hadden gezien.
Cirkel 9 en 10: Hij wil sowieso alles weten en hij voelt zich er niet ellendig over, hoewel, even, twee seconden en dan vind hij dat hij ‘zichzelf opnieuw moet gaan uitvinden’.

 

3. Over de auteur

Karel Reinier Glastra van Loon (Amsterdam, 24 december 1962 – Hilversum, 1 juli 2005) was een Nederlandse schrijver, publicist, columnist, cabaretier en politiek activist.

Zijn bekendste boeken zijn Lisa's adem en het later verfilmde De Passievrucht. Dit laatste boek is inmiddels in 31 talen uit 34 landen vertaald en is daarmee de meest vertaalde Nederlandse roman ooit. Met De Passievrucht won Glastra van Loon de Generale Bank Literatuurprijs.

Van 1988 tot 1994 maakte hij deel uit van de cabaretgroep Herenakkoord die in 1989 een finaleplaats behaalde bij het Camerettenfestival. Tot eind 1994 toerde hij met deze groep de cabarettheaters. Daarna kwam hij met de televisie in aanraking; hij maakte documentaires voor Lolapaloeza en maakte enige tijd deel uit van de redactie van televisieprogramma Karel (met Karel van de Graaf en later Hagens (met Pieter Jan Hagens). In 2002 toerde hij de Nederlandse theaters met Thomas Verbogt en Manon Uphoff met een literair theaterprogramma (deels als het Herenakkoord-personage Peter Edelweis).

Glastra van Loon was actief voor de Socialistische Partij. Daarover heeft hij ook een aantal boeken over maatschappelijke onderwerpen geschreven in samenwerking met oud-SP-fractievoorzitter in de Tweede Kamer Jan Marijnissen. Verder schreef Glastra van Loon samen met Bob Fosko en Jan Paul van der Meij in 2002 het SP verkiezingslied 'Een mens is meer!' dat vaak bij verkiezingsspotjes van de SP werd ingezet. Hij was ook actief als columnist. In de vroege jaren negentig schreef hij (samen met Peer Engels) een column in Paul Haenens Mens + Gevoelens (onder de titel Glas & Engels), en hij schreef vanaf 2003 columns voor damesblad Margriet, omdat hij zijn schrijven niet tot de 'elite' wilde beperken. Glastra van Loon was verder lid van het Republikeins Genootschap.

Begin 2004 werd bij hem een hersentumor geconstateerd, die hem op 1 juli 2005 fataal werd.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_Glastra_van_Loon

 

4. Over het boek

Beantwoord de volgende vragen:

1. Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek? Leg duidelijk uit wat deze illustratie met het boek te maken heeft.
   Je ziet twee vrijende mensen als een schim. Deze illustratie heeft met het boek te maken omdat het hele boek er eigenlijk om draait; wie heeft er met mij vrouw gevreeën (waar uiteindelijk mijn zoon uit is gekomen)?

2. Is het boek aan iemand opgedragen? Probeer erachter te komen wie het zijn en wat ze met de schrijver te maken hebben.
   Nee, het boek is aan niemand opgedragen.

3. Wie is de hoofdpersoon/ wie zijn de hoofdpersonen? Waaraan merk je dit? Noteer de namen van de hoofdpersonen en beschrijf hun karakter. Gebruik hiervoor minstens twee positieve en twee negatieve karaktereigenschappen. Geef bij elke eigenschap een goed voorbeeld.
   Armin Minderhout: de hoofdpersoon. Hij is erg verzorgend tegenover zijn zoon. Hij is ook een beetje verbitterd. Hij is ondernemend maar ook somber
   Ellen: de vriendin van Armin. Ze heeft een zachtaardig karakter. Ze is heel behulpzaam. Ik kan eigenlijk geen slechte eigenschappen van ellen bedenken.
   Bo: de ‘zoon’ van Armin en Monika. Zijn karakter komt eigenlijk niet erg door in het boek. Er word niet veel over gezegd. Ik kan er alleen uit afleiden dat hij vrolijk is, maar soms ook somber.
   Monika: de overleden vrouw van Armin. Ze is extrovert, spontaan, bedrieglijk en respectloos 

4. Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek. Verklaar waarom de schrijver hiervoor gekozen heeft en wat ze met het verhaal te maken hebben.
   Ten eerste Amsterdam. Hier woont Armin met Ellen en Bo. Ik denk dat deze plaats gekozen is omdat het een drukke stad is en er gebeurd veel.
   Ten tweede Ameland. Hier gaat Armin naar toe op Vakantie met Ellen, Bo en Monika. Ik denk dat deze plaats gekozen is omdat het het tegenovergestelde van Amsterdam is, namelijk heel erg rustig en rustgevend. Hier wil Armin vast graag naartoe als hij een drukke tijd achter de rug heeft in Amsterdam. 

5. Staat het verhaal in een chronologische of niet-chronologische volgorde en wat maakt dit uit voor het verhaal? Op welke manieren heeft de schrijver dit verhaal spannend gemaakt?
   Het verhaal staat in niet chronologische volgorde, in bijna elk hoofdstuk staat wel een flashback. De schrijver maakt het boek spannend door vele flashbacks en door dwaalsporen en verkeerde vermoedens.

6. Welke trucs met tijd herken je in het boek? Noem tenminste drie trucs met tijd en geef bij elke truc een goed voorbeeld uit het boek.
   Terugblik: bij bijna elk hoofdstuk is het wel zo dat er een terugblik is
   Verder kan ik niet veel andere tijd trucs vinden.
     

7. Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven. Leg uit!
   Het is geschreven vanuit een ik-perspectief: we rijden zwijgend naar het ziekenhuis. Ellen zit achter het stuur, ik tel de strepen op de weg.
    

8. Heeft het verhaal een open of gesloten einde? Leg ook dit uit.
   Het verhaal heeft een gesloten einde, want je komt er uiteindelijk achter wie het gedaan heeft en dan is het boek afgelopen.

 

5. Leeservaringen

Onderwerp:

Het onderwerp van het boek spreekt me bestwel aan want ik vind het wel bijzonder dat een boek hierover gaat (het is niet echt een bespreekbaar onderwerp dat je vrouw is vreemdgegaan). Ik ben niet door het verhaal aan het denken gezet. Er is ook niet uitgekomen wat ik van het verhaal verwachtte. Ik bedoel, ik had niet echt verwacht dat zijn vader het met zijn vrouw heeft gedaan en dat daar Bo uit is ontstaan.. Het verhaal heeft me wel andere kanten van het onderwerp laten zien.  Ik had niet verwacht een gebeurtenis zoals dit zó veel impact kan hebben op je leven. Ja, natuurlijk, het is heel verdrietig als zoiets gebeurt, en dat snap ik ook wel, en je voelt je er echt rot door, maar ik had niet verwacht dat het zo’n grote impact zou hebben. Ik ben niet anders gaan denken over het onderwerp in het verhaal. Ik vind het sowieso al heel erg als iemand vreemd gaat en dan óók nog eens met je vader en dat dat dan zo lang verborgen word gehouden.  Het onderwerp is goed uitgewerkt. Het is wel verrassend goed uitgewerkt, de hoofdpersoon denkt heel goed over het onderwerp na en je word er echt in meegesleept. Ik vind het wel jammer dat je te weinig te weten komt over Bo. Het algemene onderwerp is wel goed uitgewerkt. Ik heb nog nooit een boek gelezen met dit onderwerp.  

Gebeurtenissen:

Ik vind niet echt dat het verhaal genoeg gebeurtenissen bevat. Er hadden wel wat meer verdachten in gemogen vind ik, en ik vind ook dat het verhaal daardoor heel langzaam gaat. Dit komt ook wel doordat er veel terugblikken in zitten en omdat hij heel vaak afdwaalt van het onderwerp en dan informatie gaat vertellen die je eigenlijk niet nodig hebt. Ik vind het wel mooi dat er heel erg gefocust word op de gedachten van de hoofdpersoon. Het geeft wat meer diepgang, denk ik. De gebeurtenissen zijn heel geloofwaardig en waarschijnlijk. Het kan gewoon gebeuren dat je vrouw vreemdgaat en er daar een kindje uit word geboren. Ik denk dat er wel mensen zijn die dit ooit meegemaakt hebben. Ik vind de gebeurtenissen op zich wel voorspelbaar, maar de laatste gebeurtenis niet, dat de hoofdpersoon erachter komt wie de dader is. Voor mij zijn de gebeurtenissen niet herkenbaar (gelukkig niet, misschien later over dertig jaar ofzo, ik hoop van niet) maar misschien wel voor andere mensen.

Personages:

De hoofdpersoon is wel iemand die voor me gaat leven, vooral omdat je in zijn gedachtegang kan kijken en daarin word meegesleept. De hoofdpersoon is niet iemand waar ik op zou willen lijken. Hij is nogal agressief soms en een alcoholist geweest. Hij maakt allemaal vreselijke dingen mee die ik hoop nooit mee te maken. Ik vind dat hij zich ook niet echt gedraagt zoals zou moeten. Bijvoorbeeld zijn drankprobleem, en dat hij dan naar het café gaat en zijn zoon meeneemt.  Ja dat vind ik lichtelijk uitgedrukt wel een beetje raar. Tóch kan ik het drankprobleem wel snappen. Hij zegt dat hij dan even kan vluchten uit de ‘gewone wereld’. Ook snap ik waarom hij op zoek gaat naar de verdachten. Je wil toch weten met wie je vrouw is vreemdgegaan? Ik snap niet waarom Monika, zijn vrouw, überhaupt zou vreemdgaan. Je hebt een man en je bent gelukkig, en dan ga je vreemd? Dat snap ik niet. Geen enkele persoon in het boek heeft me eigenlijk beïnvloed. Er is ook eigenlijk geen uitspraak of gedachte die me aan het denken heeft gezet. Ik kom wel genoeg aan te weten van de personages om hun gedrag te begrijpen, hoewel ik het gedrag van Monika eigenlijk niet snap. Ik begrijp nog steeds niet waarom iemand zou vreemdgaan en al helemaal niet met je schoonvader! Ze zegt wel dat ze een soort ‘aantrekkingskracht’ tussen hen twee voelde, maar dat is nog niet de reden om het met hem te gaan doen, ben ik van mening. Je hoeft niet zo heel veel in te vullen over het innerlijk van de personages omdat je over twee personages, Bo en Ellen, niet zo heel veel hoeft te weten. Toch vind ik het jammer dat die niet meer zijn uitgewerkt. De hoofdpersoon is heel erg veranderd door de verschillende gebeurtenissen en dat is natuurlijk wel begrijpelijk. Wat ik nog steeds niet begrijp is waarom de hoofdpersoon zijn ‘zoon’ meeneemt naar het café en waarom zijn vrouw vreemdgaat.

Bouw:

De gebeurtenissen staan niet in chronologische volgorde. Het boek heeft dus een ingewikkelde opbouw en dat vind ik echt lastig en niet fijn om te lezen. Gelukkig heeft het boek niet meer verhaallijnen, anders zou ik er al helemaal niets meer van begrijpen. Ik vind dat de terugblikken het soms wel leuk zijn, maar het verhaal vooral lastig maken om te lezen. Wat ik dan wel weer leuk vind is het slot, nou ja, leuk is anders, maar het is heel verassend en dat vind ik leuk. 

Taalgebruik:

Het taalgebruik is wel makkelijk en dat is fijn. Er komen weinig tot geen moeilijke woorden in voor en dat zorgt er voor dat het verhaal vlotter te lezen is. Er zitten niet heel veel dialogen in het verhaal, maar ook niet weinig. Ik denk dat er een goede balans in zit.

 

6. Recensie en eigen mening

Recensie:

De blauwe tekst is mijn mening
Wat doe je als je, als vader van een 13-jarig kind, van je dokter te horen krijgt dat je al je hele leven onvruchtbaar bent geweest? Dat is de centrale vraag in het boek De Passievrucht van Karel Glastra van Loon. Armin is de vader van Bo, het kind dat hij bij de inmiddels overleden Monika heeft verwekt – althans, dat heeft hij altijd gedacht. Als zijn nieuwe vrouw Ellen na twee jaar proberen nog steeds niet zwanger is, laat hij bij het ziekenhuis een spermaonderzoek doen waaruit blijkt dat hij het syndroom van Klinefelter heeft, en dus zijn hele leven al geen zaadcellen heeft geproduceerd. Verward en verwoedja ik vind dat dit wel klopt omdat hij inderdaad erg verward en verwoed is  gaat hij op zoek naar de mogelijke vader, temidden van veel flashbacks waarin de onalledaagse ja dit klopt wel, het is natuurlijk niet echt ‘gewoon’ dat je moeder overlijd en dan blijkt dat je vader je vader niet is  opvoeding van Bo wordt omschreven.

De Passievrucht schetst een zeer intrigerende ja dit klopt wel een beetje, je wil graag verder lezen en weten hoe het afloopt situatie. De verhouding tussen Armin, Monika en Ellen is ingewikkelder dan je aanvankelijk zou denken, en Monika zelf blijkt ook een uiterst complex dat klopt wel, ik snap sommige beslissingen van haar echt niet persoon. Glastra van Loon weet deze karakters goed op papier te zetten en realistisch te houden. Toch heeft het boek op mij weinig indruk gemaakt; de stap van realistische personages naar een realistisch ik vind wel dat het verhaal realistisch is, maar de manier waarop het beschreven is, bijvoorbeeld waarom Monika het uiteindelijk met haar schoonvader gedaan heeft, vind ik dat wat beter uitgewerkt had moeten worden verhaal is groot en die stap heeft de schrijver volgens mij net niet kunnen maken. Dat wil niet zeggen dat De Passievrucht geen goed boek is; het is zeker goed geschreven en het hele idee erachter is natuurlijk enorm interessant. Dat klopt, het leek me bestwel een boeiend onderwerp Helaas heeft het boek bij mij simpelweg geen emotie opgeroepen; wellicht kan ik me gewoon niet verplaatsen in de belevingswereld van deze ‘vader’.

Glastra van Loon heeft een interessante ik weet niet of ik zijn schrijfstijl wel interessant vind, ik vind het niet een echt bijzondere schrijfstijl schrijfstijl die een ander wellicht zou aanspreken. Het verhaal, dat grotendeels bestaat uit achronologische flashbacks tijdens Armins zoektocht naar de echte vader, is op geen enkel moment verwarrend of moeilijk ik vind niet dat de tekst die erin staan lastig te begrijpen is, maar ik vind dat het niet fijn leest, steeds maar die terugblikken te begrijpen, wat bij andere boeken in dezelfde vertelstijl soms wel zo is. Er zijn veel mooie en filosofische zinnen door het verhaal gestrooid, wat natuurlijk ook te verwachten valt omdat Armin genoeg stof tot nadenken en filosoferen heeft. Ook de gesprekken hij met zijn zoon voert zijn erg vermakelijk, dat klopt, de gesprekken zijn wel interessant en vermakelijk  ondanks het feit dat het soms lijkt alsof ze ervoor dienen de lezer te brainwashen met linkse concepten.

Al met al is De Passievrucht wel de moeite waard, maar zou ik het niet aan een ander aanraden: daarvoor heeft het bij mij te weinig indruk gemaakt. Als je er eenmaal in begonnen bent zul je het echter niet snel wegleggen; je wil natuurlijk weten wie de vader is en bovendien leest het lekker makkelijk het boek zelf, zegmaar de tekst, leest makkelijk weg maar ik vind dat de terugblikken het verhaal stroever laten gaan weg. Voor een leerling die nog snel een boek voor z’n lijst moet lezen is dit boek dus zeker een aanrader. Voor de rest; als iemand het je geeft, lees het, als het je interessant lijkt, lees het, als je gewoon op zoek bent naar een goed boek voor deze zomer, zoek verder, want er is veel meer (en beter ik denk dat er inderdaad wel betere boeken zijn) te vinden.

http://deleesfabriek.nl/2012/07/de-passievrucht-karel-glastra-van-loon/

Dit was mij boekverslag, ik hoop dat je het leuk vond!