Opdracht 1

Titel: Elixer

Auteur: Hilary Duff

Uitgever: Simon & Schuster

Jaar van verschijnen: 2010

Aantal bladzijden: 238

Opdracht 2

Dit boek gaat over Clea, de zeventien jarige dochter van een belangrijk politicus en beroemde chirurg. Ze is heel beroemd en heeft alles wat haar hartje begeerd, waaronder een beginnende baan als fotografe. Omdat haar ouders zo veel geld hebben, mag ze dan ook vaak naar exclusieve clubs en verre landen. Het verhaal speelt zich af in het nu en is in chronologische volgorde geschreven, wat erg prettig leest.

Het verhaal begint in Parijs, waar Clea op reis is met haar beste vriendin Rayna. Zoals gewoonlijk maakt ze veel foto’s  Eenmaal thuis in Amerika gaat Clea gelijk achter de computer haar gemaakte foto’s bekijken. Op elke foto staat dezelfde knappe, ongeveer twintigjarige man in een zwarte, leren jas. Hoe kan het dat die man op elke foto staat die ze gemaakt heeft, in verschillende landen? Ook begint ze te dromen over de man en het lijkt een perfecte echtgenoot. Ze snapt er niets van en vraagt haar beste vriend ben om hulp.
Tot haar verbazing weet Ben meer over de mysterieuze man. Clea’s vermiste vader was hier al achter gekomen vanaf het moment dat Clea geboren was. Op haar eerste baby-foto stond de man in de verte al op de foto. Is het misschien een beschermengel? Of een incubus, een verdoolde ziel met het doel iemand op het slechte pad te brengen?

Clea wordt uiteindelijk geboekt om in Rio de Janeiro, het land waar haar vader vermist is, foto’s te maken tijdens carnaval. Tussen de menigte ziet ze hem opeens staan, haar mysterieuze man. Ze gaat achter hem aan, en het blijkt dat Sage, zo heet de man, helemaal geen incubus of beschermengel is. Hij is onsterfelijk. Sage verteld dat hij onsterfelijk is door het elixer van het eeuwige leven (waar clea’s vader ook naar op zoek was) en daarom zitten er bendes achter hem aan. Het is niet de bedoeling dat de bende het elixer in handen krijgt, en daarom gaan ze met z’n allen op zoek naar een ontzettend oude, onsterfelijke vrouw, Magda Allessandri, die het elixer zou hebben. Dit is het verhaal wat sage verteld, maar klopt dat wel?

Eenmaal aangekomen bij Magda blijkt dat Sage hierheen is  Clea’s zielsverwant is. Omdat Sage van het elixer heeft gedronken (ook al is hij eigenlijk gedwongen, Mensen hebben hem namelijk onder dwang laten drinken van het elixer van het eeuwige leven, het elixer waar Clea’s vader ook naar op zoek was. Daarom zitten er een bendes achter Sage aan, de een omdat ze Sage als een museumstuk willen gebruiken, de ander om hem te vermoorden, maar dat word dus een eeuwige marteling, hij is immers onsterfelijk.), is hij voor eeuwig vervloekt. Het is een eeuwig voortdurende cyclus: Sage is onsterfelijk. Clea niet, maar clea en sage vinden elkaar steeds weer in andere levens. Ze zijn gelukkig, maar steeds is Ben degene die ervoor zorgt, met opzet of niet, dat clea sterft. Dan begint de hele cyclus weer opnieuw. Ze vinden elkaar weer, maar clea sterft door Ben.  De enige manier om de cyclus te stoppen, is dat Sage zelfmoord pleegt om middernacht met een speciale dolk.

Sage, Ben en Clea gaan naar het strand om de cyclus te beëindigen. Ben laat  Sage en Clea even alleen, maar Ben lokt De Redders Van Het Eeuwige leven naar het strand, hij had namelijk geen andere keus, zei hij. Sage word met De Redders meegenomen en zo eindigt het verhaal.

Opdracht 3

Hilary Erhard Comrie - Duff (Houston (Texas), 28 september 1987) is een Amerikaans popzangeres en actrice. Ze brak door in 2002 en is vooral populair bij de jeugd. Duff ontwerpt ook kleding die "Stuff by Hilary Duff" heet. In de herfst van 2006 bracht ze een parfum op de markt met de naam "With Love...Hilary Duff".
Hilary werd geboren in Houston, Texas als tweede kind van Robert Erhard Duff, eigenaar van een keten van nachtwinkels en Susan Colleen, huisvrouw.

Nadat haar moeder haar had aangemoedigd om samen met haar oudere zus, Haylie Duff, acteerlessen te gaan volgen, wonnen beide verschillende rollen in verschillende lokale theaterproducties. Na een paar jaar audities te hebben gedaan, werden de zussen voor tv-reclames gevraagd. Duff maakte haar acteerdebuut op televisie toen ze op tienjarige leeftijd een figurantenrolletje had in de televisiefilm True Women.

In Nederland en België werd ze vanaf 2001 bekend door haar titelrol in het programma 'Lizzie McGuire'. Daar werd ook een film van gemaakt, die The Lizzie McGuire Movie heet. Met haar optredens en het acteren verdiende ze zo veel geld, dat ze voor haar ouders een huis in Los Angeles kocht, waar ze met haar familie ging wonen. Daarna woonde ze samen met haar zus Haylie in Los Angeles. Nu woont ze samen met haar man.

Ze heeft ook een boek geschreven genaamd "Elixer", een fictieboek, dat op 12 oktober 2010 is uitgekomen in Amerika. Over dat boek gaat mijn fictiedossier.

Bron:  http://nl.wikipedia.org/wiki/Hilary_Duff

Opdracht 4

A. Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek? Leg duidelijk uit wat deze illustratie met het boek te maken heeft.
Op de voorkant van het boek staat een iris. Deze prachtige bloem heeft te maken met het verhaal omdat Clea op jonge leeftijd een kettinkje van haar vader heeft gekregen in de vorm van een iris. Deze heeft ze altijd om en is dan ook het enige wat haar altijd doet denken aan haar vader, die is 'overleden'.

B. Is het boek aan iemand opgedragen? Probeer erachter te komen wie het zijn en wat ze met de schrijver te maken hebben.
Nee, het boek is niet aan iemand opgedragen.

 C. Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek. Verklaar waarom de schrijver hiervoor gekozen heeft en wat ze met het verhaal te maken hebben.
Ten eerste natuurlijk Clea's huis in Conneticut. Daar woont ze dus is het ook wel logisch dat de schrijver dit in het boek vernoemd heeft, ik weet alleen niet waarom juist Conneticut en bijvoorbeeld niet New York.  
Ten tweede in Rio. Clea krijgt een uitnodiging van een

D. Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven? Leg uit!
Het boek is vanuit een ik-perspectief geschreven. Dat kan je afleiden uit alleen al de eerste zin van het boek:
‘Ik kreeg geen lucht.’ De ‘ik persoon’ verteld over wat er met haar gebeurd dus het is het geschreven in een ik-perspectief.

E. Heeft het verhaal een open of gesloten einde? Leg ook dit uit.
Het verhaal heeft een open einde, want het eindigt namelijk na een superspannend stuk. Door de drastische gevolgen weet je niet hoe het verhaal afloopt en op dat moment eindigt het. Best vervelend eigenlijk, hihi. Maar er komt nog een tweede deel aan en dat maakt alles weer goed.

Opdracht 5

1. Onderwerp
Het onderwerp is de zoektocht naar haar vader en de waarheid achter zijn verdwijning. Er is niet echt een onderwerp aanwezig dat je in één woord zou kunnen beschrijven, zoals bij Twilight: Vampiers. Daarom is het ook lastig om de punten te verwerken die in de opdracht worden vernoemd. Er word niets over uitgelegd, het is gewoon een zoektocht naar haar vader. 

2. Gebeurtenissen
Er gebeurd zo ontzettend veel in dit boek. Bijvoorbeeld de reis met Rayna, de ontdekking van 'de mysterieuze man' op de foto's, de ontmoeting met sage, de enge maar ook prachtige dromen van Clea, de ontmoeting met Magda Allessandri, ga zo maar door. Er gebeurd zó veel dat het nooit verveeld, haha! Ook worden de gedachtes van Clea goed beschreven en zit er een lekker tempo in het boek. Dat vind ik zeker wel pluspunten. De gebeurtenissen zijn natuurlijk wel onrealistisch (bijvoorbeeld onsterfelijkheid) maar dat vind ik niet erg. Daarom is het ook een fictieboek.

3. Personages
Ik vind dat Clea niet echt iemand is die voor je gaat leven. Haar gedachtenn worden dan wel beschreven, maar het is niet echt op een bijzondere manier, helaas. Maar toch kom je wel genoeg te weten om haar beslissingen en haar gedrag te kunnen begrijpen, net als bij de andere personages. Maar door alles wat ze meemaakt zou ik haar niet willen zijn. Haar 'zielsverwant' gaat namelijk dood (of eigenlijk: wordt ontvoerd) en haar vader is vermoord. Dat wil ik natuurlijk niet meemaken...
De personages veranderen dus ook wel in de loop van het verhaal vind ik, of in ieder geval Clea.

4. Bouw
Ik vind de opbouw van het verhaal erg prettig. Het is 'gewoon' in chronologische volgorde opgebouwd met een globale spanning het hele boek door. Het slot vind ik aan de ene kant leuk, je wil namelijk graag de andere boeken lezen want het maakt je nieuwsgierig, maar aan de andere kant vind ik het wel een beetje een té open einde. Hilary had misschien het slot wat langer moeten laten duren. Verder vind ik het wel een mooie cliffhanger.

5. Taalgebruik
Het verhaal leest makkelijk en er zitten eigenlijk geen moeilijke woorden in. Ook zitten er veel gesprekken in en dat vind ik bij dit boek heel fijn.

Opdracht 6

We stonden allemaal stil van schrik. Mijn god, waar was ik in verzeild? Dit was het dus. Mijn einde is nabij, ik ga waarschijnlijk vandaag nog dood. Hoewel, het hoeft niet, als Sage zich- Nee. Ik hield op met denken aan het feit dat Sage zijn eigen leven zou geven voor mij. Voor mij nog wel. Nee. Ik zou absoluut met geen mogelijkheid zonder hem kunnen leven. Er moest en zal een andere oplossing zijn. De vraag is alleen; welke oplossing? Ik merkte dat mijn gedachten op hol sloegen dus leek het me verstandig om eerst Ben wat kalmeren, want ik zag ik mijn ooghoeken dat hij helemaal overstuur ergens in de kamer zat met een enorm schuldgevoel. Ik stond op, gaf Sages betraande gezicht een zachte kus en liep zachtjes naar ben toe. ‘Ben,’ begon ik. ‘je bent voor altijd en eeuwig mijn beste vriend. We weten allemaal dat je er niets aan kan doen, want het is nu eenmaal het lot, en daar kan niemand iets aan doen.’ Ik probeerde hem te kalmeren,  maar alles wat hij mompelde was; ‘Het spijt me, het spijt me…’ Sage stond op en begon te praten. ‘Als dit is wat ik moet doen om jouw leven te redden Clea, dan zal ik dat doen ook.’ Ben en ik wilden hem onderbreken, maar hij praatte gewoon door. ‘We gaan hier nu onmiddellijk weg, we hebben namelijk nog maar een paar uur.’ ‘Je hebt gelijk,’ zei ik, ‘we moeten hier weg.’ Ben was het met ons eens en Sage pakte de gouden dolk. ‘We kunnen het best gewoon heel onopvallend weglopen, en als we iemand tegenkomen en degene vraagt waar we vandaan komen, zeggen we wel dat we Amerikaanse toeristen zijn, op zoek naar het toilet, de man of vrouw zal ons de weg wijzen en we lopen onopvallend weg. Daarna zien we wel verder.’ We liepen samen door de deur het trappenhuis op en kwamen bij de uitgang. Vreemd genoeg vond niemand het raar dat we uit die deur kwamen, maar naar mijn gevoel keek iedereen naar ons. Het zal wel niet. Ik was nog niet helemaal van de  schrik bekomen, dus het zal wel mijn verbeelding zijn. Maar toch voelde het vreemd aan. Ik klampte me vast aan Sage en keek hem droevig aan. Hij keek terug, maar op een vreemde manier, een soort zelfverzekerde droevigheid. Ik weet geen andere manier om het te beschrijven. Enfin, we liepen naar de uitgang van het winkelcentrum en stapten in de auto, op weg naar het strand. Om middernacht moest het immers gebeuren en we moesten alles nog doen, het vuur aansteken, en… Ik vloekte. Dit kan gewoon niet waar zijn! ‘Clea…’ begon Ben. ‘het spijt me voor alles… ik.. ik...’ hij kwam niet uit zijn woorden. ‘Het is niet jouw schuld, het zal vast niet zo aflopen als de rest van… mijn levens. Het zijn andere tijden.’ Kalmeerde ik hem. Sage viel me in de rede. ‘Het is een cyclus, Clea, het gaat voor altijd zo door. Maar daar komt nu een eind aan.’ We waren inmiddels bij het strand aangekomen en stapten uit. Sage zocht wat hout en ondertussen stonden ben en ik in de branding, kijkend naar de sterren. Hij had zijn schoenen een paar meter verder neergezet. Ik keek achterom en zag verderop een vuur. ‘Ben, het is zo ver. Kom, laten we gaan.’ Ben knikte en we liepen naar Sage toe en zag zijn perfecte gezicht op een paar meter afstand. Ik liep huilend naar hem toe, mijn zicht werd helemaal troebel door de tranen. Ik gaf Sage een laatste afscheidszoen en Ben draaide zich om. Toen gebeurde het. ‘Jongens, kijk!’ riep Ben. We keken beide om en zagen twee politieagenten op ons aflopen. ‘Hé, wat is dat hier?!’ Riep de een. ‘Jongens, rennen!’ riep Ben. hij draaide zich klungelig om en gaf me per ongeluk een duw. Ik viel in het vuur en ik voelde de vlammen aan mijn lichaam likken. ‘NEE..!’ riep Ben. Ik schreeuwde het uit. De pijn was ondraaglijk. Sage en Ben sleepten me uit het vuur en probeerden het te blussen met zand, maar niets hielp. Ik voelde mijn geest langzaam wegdrijven in een donker gat. Ik probeerde me ertegen te verzetten, maar wat ik ook deed, ik kon het gewoon niet aan. Het laatste wat ik zag was Sages betraande gezicht. Alweer vermoord. Het zal nooit ophouden. Of misschien zal ik dit overleven, ik weet het niet. Ik denk van niet. Ik gleed langzaam weg in het donker en gaf me over.  

Ik heb deze opdracht niet gekozen omdat ik ontevreden ben over het slot, maar omdat het me gewoon een leuke opdracht leek :).

 Dit was mijn boekverslag, ik hoop dat je het leuk vond!